Γοδεφρείδος ντε Μπουγιόν

(Godfrey de Bouillon, 1060 – 1100). Αρχηγός της A’ Σταυροφορίας και τιμαριούχος του αυτοκράτορα Ερρίκου Δ’. Πολέμησε στο πλευρό του αυτοκράτορα εναντίον του πάπα Γρηγορίου Z’ και αγωνίστηκε για την κατάληψη της Ρώμης (1084). Κατατάχτηκε από τους πρώτους στον στρατό των Σταυροφόρων που είχε συγκροτήσει ο Πέτρος ο Ερημίτης και, αφού εξελέγη αρχηγός των πριγκιπών και των βαρόνων που συμμετείχαν στην εκστρατεία, κατόρθωσε να καταλάβει με τις δυνάμεις του τη Νίκαια και τα Ιεροσόλυμα και να στεφθεί έτσι βασιλιάς της πόλης αυτής. Ο Γ., που διακρινόταν για τις εξαιρετικές διοικητικές του ικανότητες, υποχρεώθηκε λίγο αργότερα να αντιμετωπίσει την απειλή του σουλτάνου της Αιγύπτου και πέτυχε να επεκτείνει τα όρια του κράτους του καταλαμβάνοντας ορισμένες νέες περιοχές της Παλαιστίνης. Ο Γ. πέθανε, σύμφωνα με μία εκδοχή, από δηλητηριασμένο φρούτο που του προσέφερε ο εμίρης της Καισαρείας. Οι Σταυροφόροι έθαψαν τον αρχηγό τους στον ναό της Αναστάσεως στον Γολγοθά και το 1242 ο τάφος του καταστράφηκε μαζί με τον τάφο του Βαλδουίνου από τους Χοβαρέσμιους. Ο αρχηγός της A’ Σταυροφορίας και τιμαριούχος του αυτοκράτορα Ερρίκου Δ’, Γοδεφρείδος ντε Μπουγιόν.